วันพฤหัสบดีที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2553

ชีวิตบนห้องเรียน ICT

ห้องเรียนที่จัดให้มีการเรียนการสอนด้วยคอมพิวเตอร์
ชีวิตที่แตกต่างกับตอน ประถม ชีวิตที่เจอเพื่อนใหม่ คุณครูใหม่ ชีวิตบนห้องเรียน ICT


วันแรกที่เปิดเรียนผมได้เจอกับเพื่อนใหม่ที่ยังไม่เคยได้รู้จัก คุณครูใหม่ที่ไม่เคยได้เรียนด้วย แต่พอมาได้รู้จักกัน ชีวิตก็ได้เปลี่ยนไป จากที่เคยเผิกเฉยเรื่องคะแนนสอบ กลับ active อ่านหนังสือเพื่อให้คะแนนดีขึ้น การที่เรียนห้องแอร์ซึ่งต่างจากชั้นประถมที่เป็นห้องพัดลม การรับประทานอาหารกลางวันซึ่งต้องรีบแย่งที่นั่งรับประทานอาหาร เวลาคาบเรียนละ 50 นาทีจากตอนประถม 1 ชั่วโมง หรือจะเป็นร่นคาบต่างๆ

ห้องเรียน ICT ที่จัดการเรียนการสอนวิชาเพิ่มคือคอมพิวเตอร์ มีการจัดการเรียนการสอน
ผ่านอินเทอร์เน็ต พาวเวอร์พอนต์  โปรแกรมภาษาซี
โปรแกรมหุ่นยนต์ หรือจะเป็น ตรรกศาสตร์ในตอน เข้าค่าย  ICT 2010 ทั้งหมดนี้
เพื่อจะปูพื้นฐานให้นักเรียนได้มีความรู้ไว้ใช้ในอนาคต และสอบแข่งขันต่างๆ

จากการที่ผมได้อยู่บนห้องเรียนนี้ทำให้ผมมี " เพื่อนใหม่ " ผมไม่มีเพื่อนสนิทแต่ผมก็ไม่ได้
โดดเดี่ยว ผมเข้าได้กับทุกคน เพื่อนที่คอยรับฟังความคิดเห็นผมทุกอย่าง เพื่อนที่คอยอ่านหนังสือเตรียมสอบด้วยกัน เพื่อนที่ไปกินข้าวด้วยกัน
"   เพื่อนรัก   "

ผมอยากจะให้ทุกคนได้รับรู้ความรู้สึกของผมผ่านบทเพลง คนไม่คุ้นเคย
กับเธอคนไม่คุ้นเคย ไม่เคยจะใกล้ชิด
กับใจที่ไม่คุ้นใคร แค่สนิทยังไม่เคย
เมื่อเรามาได้พบกัน ชีวิตใยเปลี่ยนเลย
เมื่อคนที่ไม่คุ้นเลย ได้มาอยู่ใกล้กัน
กับเธอที่ไม่คุ้นกัน กลับทำใจฉันหาย
แปลกดีคนที่วุ่นวาย ติดตรึงในหัวใจ
กับเธอที่ไม่คุ้นเคย กลับเริ่มมีความหมาย
กับเธอเรื่องง่ายดาย กับฉันมันยิ่งใหญ่
แต่เธอจะรู้ตัวหรือเปล่า
และเราคิดเหมือนกันหรือเปล่า
ก็ยัง ยังไม่เคยมั่นใจพรุ่งนี้ของเรา
จะลงเอยเช่นไร
กับคนที่ไม่คุ้นเคย ไม่เคยจะใกล้ชิด
เมื่อเราเข้ามาไม่คุ่นกัน
เริ่มสนิทในหัวใจ
ต่างคนที่ไม่คุ้นเคย
กลับเหมือนลมหายใจ
อยากมีเธอไม่หายไป ได้ไหมเธอคนดี
อยากมีเธออยู่ข้างกาย ได้ไหม.........ฮึมม์....

เราจะไม่ลืมอีกเลย ห้องเรียน ICT

ชีวิตของเราเมื่อยังเด็ก

ชีวิตเมื่อเรายังเด็ก หลากหลายอารมณ์ต่างๆที่เราได้สัมผัส มันทำให้เรารู้ว่า บนโลกใบนี้ยังมีสิ่งที่เราให้เรียนรู้อีกมากมาย

ชีวิตวัยเด็กก่อนเข้าโรงเรียนสำหรับผมเป็นชีวิตที่เรียบง่าย สบายๆ ไม่เครียดกับอะไรทั้งสิ้น
 สามารถดูการ์ตูนได้ทั้งวัน อยากกินอะไรก็ได้ อยากได้อะไรก็ได้


แต่พอได้ชีวิตเข้าโรงเรียน ผมก็ได้เจอเพื่อน ได้เรียน ได้เขียน ก. ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไป
ได้รู้ถึงความรู้สึกต่างมากขึ้นไม่ว่าจะเป็น ดีใจ หวั่นไหว มีความสุข ทุกสิ่งทุกอย่าง
ถึงแม้ว่ามันจะดีบ้าง ไม่ดีบ้างแต่สิ่งนี้ก็สามารถทำให้เราแข็งแกร่งขึ้นได้